Diny Snippe werd onverwacht geboren op 13 januari 1951. Onverwacht, omdat ze veel te vroeg was. Hierbij liep ze een zuurstof tekort op waar ze haar beperkingen aan heeft overgehouden. Ze is het oudste kind uit het gezin en ze heeft nog één broertje en zusjes. Twee zusjes en het broertje reden paard, maar toen was Diny nog niet zo enthousiast om het zelf te doen. Dit kwam mede doordat er ook geen mogelijkheden waren.

In 1969 ontmoet ze Seine Snippe wat twee jaar later resulteerde in een huwelijk op 17 december 1971. Twee jaar later op 24 november krijgt het echtpaar een zoon, Seine. Deze knaap is 5 weken te vroeg geboren en na verloop van tijd wordt ontdekt dat hij ook beperkingen had. Dit is zeer zeldzaam. Seine heeft dezelfde aandoening als Diny terwijl er geen enkele erfelijkheid aan ten grondslag ligt. Dus een pure samenloop van omstandigheden.

In 1979 gaat Seine op paardrijden bij "Stichting Paardrijden Gehandicapten Ommen" als therapie. De aanloop hiernaar toe zal in het stukje over Seine nog aan bod komen. Diny ziet de voordelen ervan, maar wil eerst nog wat meer weten en gaat eerst een mengetuigschrift halen en vervolgens twee jaar later het koetsiersbewijs.

In 1981 wordt ze ondertussen ook lid en begint in een groep op dinsdagavond waaraan ze zich in eerste instantie kan optrekken. Op dat moment krijgt ze les van Jantje Dolfing in manege de Laarhoeve in Ommen.
In 1984 gaat de vereniging naar Hardenberg waar Jantje haar eigen manege heeft laten bouwen genaamd manege "De Hoogenweg". Van de groep waar Diny in reed bleef zij als enige over en kwam een groep eerder te rijden. Doordat er qua niveau geen verschil zit in de groep waar Seine op dat moment in rijdt en waar Diny in rijdt wordt besloten dat Diny in dezelfde groep als Seine komt.

In 1986 wordt Diny gevraagd door Gerard Mulder, die op dat moment in een groep voor ver-gevorderden rijdt, om samen met hem een pas-de-deux te doen als demonstratie op de verjaardag van Jantje. Dit ging naar alle tevredenheid en ze werd gevraagd om mee te rijden in de groep waar Gerard ook in rijdt en Diny gaat op dit aanbod in. Binnen een jaar rijdt zoon Seine ook mee in deze groep. Toch blijft het tweetal de groep op dinsdag ook trouw en rijden vanaf dat moment twee keer in de week.

Ongeveer in die periode ontstaat ook het idee om voor degenen die dat willen een wedstrijd te rijden op de landdag, een jaarlijks terugkomend fenomeen waarbij voorheen elke stichting uit Overijssel een ring heeft en waar elk deelnemend lid een proefje rijdt voor een jury en verder allerlei festiviteiten eromheen. Die wedstrijd is bedoeld voor die ruiters en amazones die wat meer competitie willen. Hiervoor werd een wisselbeker genaamd "de IJsselburgtrofee" in het leven geroepen. Deze wisselbeker heeft Diny twee keer gewonnen.

In 1990 werden in Assen de Wereldspelen georganiseerd. Daar zat ook paardensport tussen. In dat voorjaar kwam een invalide geraakte militair erachter dat er helemaal geen Nederlandse deelnemers waren voor het onderdeel paardensport. Toen is er alsnog heel snel een selectiewedstrijd georganiseerd in Amersfoort. Daar deed Diny aan mee en wist in de selectie te komen. Haar zoon was eerste reserve.

Echter in Assen sloeg het noodlot toe. Bij de medische keuring in Amersfoort kwam naar voren dat Diny overduidelijk in de klasse viel waarbij ze niet hoefde te galopperen. De overeenkomstige proeven kreeg ze ook niet, want dat was niet nodig volgens de autoriteiten. Hiervoor werd dus niet geoefend en met de gedachte dat ze niet kon galopperen had ze dat tot dat moment nog nooit gedaan. In Assen werd ze voor haar en de Nederlandse keuringsarts heel onverwacht in een andere klasse gekeurd. Toen moest ze wel galopperen, maar de tijd was er niet voor en ze reed al met een vreemd paard... Ze mocht toen wel starten, maar buiten mededinging.

Teruggekomen van Assen stond eind 1990 de eerste selectiewedstrijd alweer voor de deur. Ditmaal waren er drie en het ging om de Wereldkampioenschappen in Denemarken. Er werd bij Jantje in de manege naar galopperen toegewerkt en ze startte een klasse zwaarder deze selectiewedstrijden. Ze heeft het gered tot eerste reserve, haar zoon Seine is wel naar Denemarken geweest.

Net nadat Seine terug was stapte hij over op een ander paard. Toen kwam zijn "oude" paard dus vrij. Het paard Bianca waar Diny al jaren op had gereden ging weg Johan was een rustig paard met lekkere regelmatige gangen. Vervolgens werd er een extra trainingsmoment ingepland voor de wedstrijdruiters dus dat betekende een poosje zelfs drie keer in de week rijden. Na een paar jaar werd dat iets teveel en is besloten om de dinsdagavond maar te schrappen.
Zo zijn er een paar jaar zeer succesvol verlopen. In 1994 was er weer eens een voorselectie voor een WK. Dit keer in Engeland. Hierbij kwamen zowel Seine als Diny net niet in de selectie.

In 1995 werd er een demonstratie in elkaar gezet. Een achttal waar zowel Diny als Seine deel van uitmaakte. Doel was de landdag,maar die ging wegens een te nat land niet door. Deze demonstratie is toen tijdens het ruiterweekend in Amersfoort uitgevoerd. De demonstratie ging perfect, maar bij de ere ronde werd er zoveel applaus gegeven dat de voorste drie paarden het voor gezien hielden en wegsprongen. Daardoor vielen alle drie eraf waaronder Diny en Seine. Diny was de enige die er wat aan over hield, een paar gekneusde ribben.

Na nog een paar vervelende valpartijen lukte het toch steeds weer er bovenop te komen. Toen werd Johan ook nog kreupel en kon niet meer beter worden. Toen moest er gezocht worden naar een nieuw paardje. Deze werd gevonden in Anouska, een volbloed arabiertje die Z dressuur had gelopen. Een super elegant paardje, maar wat minder fors gebouwd als Johan. Diny moest hier heel erg aan wennen. Ze voelde zich erg in onbalans doordat ze minder steun had.

Net op dat moment veranderde er ook heel veel op het wedstrijdtoneel. Om de belangrijke wedstrijden te kunnen rijden moest je lid worden van een nieuwe vereniging. Omdat Diny zich hier niet klaar voor achtte is ze dat niet geworden. Na een paar moeizame jaren was Diny weer aan het galopperen en toen begon Anouska steeds moeilijker te lopen en was steeds kreupel. In het najaar is de diagnose gesteld dat Anouska niet meer volledig zou opknappen en dat het voor haar beter was om een rustige oude dag te krijgen.

Na heel veel moeilijke overwegingen heeft Diny besloten niet meer opnieuw met een nieuw paard te beginnen en zegt het actieve paardrijden na 22 jaar vaarwel.

Send mail to ssnippe@xs4all.nl  with questions or comments about this web site.
Last modified: 06/27/06